|| स्तोत्रे |

श्रीसंकषहरणस्तोतम

|| अथ श्रीपादश्रीवल्लभस्तोत्रम् ||

श्रीपादश्रीवल्लभ त्वं सदैवI श्रीदत्तास्मान्पाहि देवाधिदेवI
भावगरा ग्राह्यक्लेशहरिन्सुकीर्तेIघोरात्कष्टादध्दरास्मान्नमस्तेII 1 II
त्वं नो माता त्वं पितातोऽधिपस्त्वम्I त्राता योगक्षेमकृत्सदगुरूस्त्वम्I
त्वं सर्वस्व नो प्रभो विश्वमूर्तेI घोरात्कष्टादुध्दरास्मान्नमस्तेII 2 II
पापं तापं व्याधिमाधिं च दैन्यम्I भीतिं क्लेशं त्वं हराशु त्वदन्यम्I
त्रातारं नो वीक्ष्य ईशास्त जूर्तेI घोरात्कष्टादुध्दरास्मान्नमस्तेII 3 II
नान्यस्त्राता नापि दाता न भर्ताII त्वत्तो देव त्वं शरण्योऽकहर्ता कुर्वात्रेयानुग्रहं पूर्णरातेI
घोरात्कष्टादुध्दरास्मान्नमस्तेII4 II
धर्मे प्रीतिं सन्मति देवभक्तिम्I सत्सड्गाप्तिं देहि भुक्तिं च मुक्तिम्I
भावासक्तिं चाखिलानन्दमूर्तेIघोरात्कष्टादुध्दरास्मान्नमस्तेII 5 II
श्लोकपंचकमेतद यो लोकमड्ग वर्धनम्I प्रपठेन्नियतो भक्त्या स श्रीदत्तप्रियो भवेत्II 6 II
इतिश्रीमत्परमहंसपरिव्राजकाचार्य श्रीगुरूवासुदेवानंदसरस्वतीविरचितं
श्रीपादश्रीवल्लभस्तोत्रं संपूर्णम्II
श्रीगुरूदेवदत्त



श्रीनृसिंहसरस्वतीप्रार्थना

अनसूयात्मज हे जगपालकाI तुजविणा कुणि ना जगि बालकाI त
रि कथी स्मरूं मी कवणाप्रतिI शरण मी नरसिंहसरस्वतीII 1 II
मग मला गमला पथ हा बराI तव पदींच असो नित्य आसराI
पुरती हेतू कधीं मम हे कथींI करि दया नरासिंहसरस्वतीII 2 II
मज कडोनिच घेऊनी चाकरीI मगहि देशिल योग्य न ते जरीI
शिशुस मोबदला कुणि मागतीI कथि बरे नरसिंहसरस्वतीII 3 II
नति तुझ्या पदीं अर्पिति किंकरI अभय दे शिरि ठेवि गुरो करI
स्थिरमती रमती नित्य प्रार्थितीI करि दया नरसिंहसरस्वतीII 4 II
मदीय लोचन सार्थक जाहलेI सगुण सद्गुरू सद्रुप पाहिलेI
बघ मना रूप मंगल हे कितीI करि दया नरसिंहसरस्वतीII 5 II
तव कृपेविण जीवचि घाबरेI अभय दे श्िरि ठेवचि हस्त रेI
तव पथा गुरू वासचि पाहतीI करि दया नरसिंहसरस्वतीII 6 II
बहुत भोगियल्या गुरू आपदाI चुकवि दावि अता तुझिया पदाI
द्रुतगती अजि धावचि संकटीI करि दया नरसिंहसरस्वतीII 7 II
कितीतरी अळवू तुज श्रीगुरूI बहुत ही श्रमलें भवि लेकरूंI
कशि दया तुजला लव ये न गाII अनसूयात्मज भो मज पाव गाII 8 II
तुज समक्ष अरी मज गांजितीI लवभरी तुजला कशी ना क्षितीI
उगिच कां त्रिशुला धरिलें अगाI अनसूयात्मज भो मज पाव गाII 9 II
मदीय प्राण हरीलाचि काळ तोI मग तुझा उपयोगचि काय तोI
म्हणुनि मी पुसतो कधिं येशि गाIअनसूयात्मज भो मज पाव गाII 10II
सदयता हृदयीं लव तूं धरीI भजनि मंडळी हे गुरू उध्दरीI
स्वकिय आप्त रिपू आणि निंदकाI अनसूयात्मज भो मज पाव गाII 11II
अदयता धरिली अशि कां बरेI भवपुरी बुडतो जिव घाबरेI
पुरवि हेतु न मी गुरू दास गाI अनसूयात्मज भो मज पाव गाII 12II

II अवधूतचिंतन श्रीगुरूदेव दत्तII

यानंतर शंखोदक उपस्थित लोकांच्या अंगावर शिंपडतात व सर्वांना तीर्थ देण्यात येते. यानंतरचा कार्यक्रम शेजारतीचा